China PSU-PRIJS fabrikant, leverancier, fabriek

Udel® polysulfon (PSU)

UDEL PSU-harsen bieden een superieure combinatie van hoogwaardige eigenschappen, waaronder:

• Uitstekende thermische stabiliteit

• Hoge taaiheid en sterkte

• Goede weerstand tegen spanningsscheuren

• Hoge warmteafbuigingstemperatuur, 174°C (345°F)

• Verbrandingsweerstand

• Transparantie

• Goedgekeurd voor contact met voedsel en drinkwater

• Lage kruip

Deze handleiding is samengesteld om ontwerpingenieurs te voorzien van de nodige informatie om Udel® PSU effectief te kunnen gebruiken. Het bevat de mechanische, thermische en chemische eigenschappen van deze materialen en aanbevelingen voor verwerking en onderdeelontwerp. Chemische en eigenschappenrelaties Udel® PSU is een stijve, sterke, amorfe thermoplastische kunststof die bestand is tegen hoge temperaturen en kan worden gegoten, geëxtrudeerd of thermogevormd in een grote verscheidenheid aan vormen. Udel® PSU heeft de volgende herhalende structuur of basiseenheid:

Deze structurele eenheid bestaat uit fenyleeneenheden die met elkaar verbonden zijn door drie verschillende chemische groepen – isopropylideen, ether en sulfon – die elk specifieke eigenschappen aan het polymeer bijdragen. De complexe zich herhalende structuur verleent inherente eigenschappen aan het polymeer die gewoonlijk alleen worden verkregen door het gebruik van stabilisatoren of andere modificatoren. Het meest onderscheidende kenmerk van de hoofdketen is de difenyleensulfongroep:

difenyleensulfon

De invloed van difenyleensulfon op de eigenschappen van harsen is sinds het begin van de jaren zestig onderwerp van intensief onderzoek. De bijdragen van deze groep worden duidelijk bij onderzoek van de elektronische kenmerken ervan. Het zwavelatoom (in elke groep) bevindt zich in de hoogste oxidatietoestand. Bovendien heeft de sulfongroep de neiging elektronen uit de aangrenzende benzeenringen te trekken, waardoor ze elektronendeficiënt worden. Thermische stabiliteit wordt ook geboden door de zeer resonante structuur van de difenyleensulfongroep. Deze hoge mate van resonantie verleent de chemische bindingen een hoge sterkte. Stoffen die stabiel zijn tegen oxidatie zijn sterk bestand tegen de neiging om hun elektronen te verliezen aan een oxidatiemiddel. Hieruit volgt dat de gehele difenyleensulfongroep inherent resistent is tegen oxidatie. Daarom kunnen grote hoeveelheden invallende energie in de vorm van warmte of ioniserende straling worden gedissipeerd zonder dat ketensplitsing of verknoping plaatsvindt. Niet-aromatische hoofdketenpolymeren resoneren niet op dezelfde manier, kunnen via dit mechanisme geen energie absorberen en zijn daarom minder stabiel. De difenyleensulfongroep verleent dus aan het gehele polymeermolecuul, als inherente kenmerken, thermische stabiliteit, oxidatieweerstand en stijfheid, zelfs bij verhoogde temperaturen. Om volledig voordeel te halen uit de potentieel beschikbare bijdragen van de difenyleensulfonstructuur in een thermoplastische hars, moeten deze eenheden worden gekoppeld met andere groepen, die thermisch en hydrolytisch stabiel zijn, en die zullen bijdragen aan gewenste verwerkings- en eindgebruikseigenschappen. Enige flexibiliteit in de ruggengraat van het polymeer is gewenst om taaiheid te verlenen. Dit wordt mogelijk gemaakt door de etherbinding en matig versterkt door de isopropylideenbinding. Deze etherbindingen dragen ook bij aan de thermische stabiliteit. Op soortgelijke wijze zorgen zowel de ether- als de isopropylideenbindingen voor enige ketenflexibiliteit, waardoor het materiaal gemakkelijker verwerkbaar wordt bij praktische temperaturen. De chemische structuur van polysulfon is dus direct verantwoordelijk voor een uitstekende combinatie van eigenschappen die inherent zijn aan de harsen – zelfs zonder toevoeging van modificatoren. Polysulfon is stijf, sterk en taai. Het is transparant in zijn natuurlijke vorm en behoudt zijn fysieke en elektrische eigenschappen over een breed temperatuurbereik. De smeltstabiliteit ervan maakt fabricage met conventionele thermoplastische verwerkings- en fabricagetechnieken mogelijk. Het is bestand tegen oxidatie en thermisch stabiel en kan daarom gedurende langere tijd hoge gebruikstemperaturen verdragen.