Factoren die de plastic krimpsnelheid en aanpassingsmethoden beïnvloeden

Factoren die de plastic krimpsnelheid beïnvloeden

1. Materiële invloed:

    (1) Materiaaltype: verschillende plastic typen hebben verschillende krimpsnelheden (zie tabel 1). 

Uit tabel 1 is te zien dat onder thermoplastics 40%met glasvezel versterkte PPS de laagste krimpsnelheid heeft (0,2%), terwijl bij thermosets epoxyhars het laagste krimppercentage heeft (0,2%). Fluoroplastics hebben de hoogste krimpsnelheid en bereikt tot ongeveer 6%; gevolgd door polyethyleen met lage dichtheid (LDPE) met een maximale krimpsnelheid van 5%.

    (2) Materiaalkristalliniteit: voor hetzelfde materiaal resulteert lagere kristalliniteit in een kleinere krimpsnelheid. Onder verschillende beïnvloedende factoren heeft de mate van harskristalliniteit de belangrijkste invloed op krimp.

    (3) Materiaalmolecuulgewicht: voor hetzelfde materiaal leidt een hoger molecuulgewicht tot een kleinere krimpsnelheid. Harsen met hetzelfde molecuulgewicht maar een betere stroombaarheid vertoont een lagere krimp.

    (4) Materiaalaanpassing: het toevoegen van andere harsen, elastomeren of vulstoffen aan de basishars vermindert zijn krimpsnelheid in verschillende mate. Verschillen in harskrimpsnelheid hebben een grote invloed op de dimensionale nauwkeurigheid van onderdelen tijdens smeltverwerking. Om plastic onderdelen met een zeer nauwkeurige te produceren, moeten harsen met lage krimpsnelheden worden gebruikt. PP-hars heeft bijvoorbeeld een krimppercentage van 1,8%–2,5%en de krimp neemt toe met afnemend molecuulgewicht, waardoor het moeilijk is om PP-onderdelen met zeer nauwkeurige te produceren.

2. Molding Process Influence:

    (1) Met constante vormtemperatuur vermindert de toenemende injectiedruk de krimp.

    (2) Het verhogen van de houddruk vermindert de krimp.

    (3) Het verhogen van de smelttemperatuur vermindert de krimp enigszins.

    (4) Hogere schimmeltemperatuur verhoogt de krimp.

    (5) Langere houdtijd vermindert de krimp (krimp wordt niet beïnvloed na poortstartificatie).

    (6) Langere koeltijd in de dubbele koeling vermindert de krimp.

    (7) Hogere injectiesnelheid heeft de neiging om de krimp enigszins te verhogen (klein effect).

    (8) Gietkrimp is groot, post-shrinkage is klein; Post-shrinkage is aanzienlijk gedurende de eerste twee dagen en stabiliseert na ongeveer een week.

3. Deelstructuur Invloed:

    (1) Dikke muurde delen hebben een hogere krimp dan dunwandige delen.

    (2) Onderdelen met inzetstukken hebben een lagere krimp dan onderdelen zonder inzetstukken.

    (3) Onderdelen met complexe vormen hebben een lagere krimp dan eenvoudige onderdelen.

    (4) Krimp in de lengte richting is minder dan krimp in de dikterichting.

    (5) Interne gaten vertonen hoge krimp, terwijl externe kenmerken lage krimp vertonen.

4. Grote structuur invloed:

    (1) grotere poortgrootte vermindert de krimp.

    (2) Krimp loodrecht op de poortrichting wordt verminderd, krimp parallel aan de poortrichting wordt verhoogd.

    (3) Gebieden verder van de poort hebben een lagere krimp dan gebieden in de buurt van de poort.

    (4) Secties van het onderdeel beperkt door de schimmel vertonen lagere krimp, niet -beperkte secties vertonen een hogere krimp.

Wijzigingsmethoden om de plastic krimpsnelheid te verlagen

1. Fiber vullen:

   Vezels omvatten verschillende anorganische en organische vezels. Door glasvezel als voorbeeld te nemen, kan het toevoegen van 35% glasvezel aan PP -hars het krimppercentage verminderen van 1,8% (niet -ingevuld) tot 0,5%. Lange glasvezelversterkte kunststoffen die de afgelopen jaren zijn ontwikkeld, bieden voordelen bij krimpcontrole, met lage en consistente krimpsnelheden in zowel longitudinale als dwarsrichtingen.

2.Inorganic Filler vullen:

   Anorganische vulstoffen omvatten talk, calciumcarbonaat, bariumsulfaat, mica -poeder, wollastoniet en montmorilloniet, enz. Het vulstype, de vorm, de deeltjesgrootte en het oppervlaktebehandelingsniveau beïnvloeden de effectiviteit ervan bij het wijzigen van de krimpsnelheid van de resine.

    (1) Vulvorm: vulstoffen van verschillende vormen beïnvloeden de verkleining van de krimp anders, waarbij de effectiviteitsvolgorde is: Flake> naaldachtig> korrelig> bolvormig. Bijvoorbeeld, schilferige montmorilloniet en mica verminderen de samengestelde krimp aanzienlijk.

    (2) Vul deeltjesgrootte: voor dezelfde vulstof hebben kleinere deeltjesgroottes een groter effect op het verminderen van krimp. Bijvoorbeeld, in talk-gevulde PP (20% talk + 8% POE), naarmate de talkdeeltjesgrootte toeneemt van 1250 mesh tot 5000 mesh, neemt het krimppercentage af van 1,05% tot 0,8%.

    (3) Vulbehandeling: oppervlaktebehandeling van de vulstof verbetert het krimpvermindering van het verkleinende effect. ABS gevuld met 10% talk vertoont bijvoorbeeld een krimpvermindering van 0,48% naar 0,42% wanneer de talk wordt behandeld met aluminaat koppelingsmiddel.

    (4) Vulbelasting: voor dezelfde vulstof resulteert hogere belasting in een grotere verlaging van de krimpsnelheid.

3. Verminderde kristalliniteit:

    (1) Het toevoegen van kristallisatie-reducerende middelen: vaak gebruikt zijn small-molecuulverbindingen die de moleculaire regelmaat verstoren en moleculaire beweging in de smelttoestand belemmeren, waardoor de kristalliniteit wordt verminderd.

    (2) Het toevoegen van andere harsen: het mengen van kleine hoeveelheden LDPE of HDPE in PP kan zijn kristallisatie tijdens de verwerking verstoren. Niet-kristallijne harsen zoals PS, ABS, PMMA of pc kunnen ook worden toegevoegd.

4. Voeg elastomeren toe:

   Elastomeren zoals Poe, EPDM en SBS kunnen worden toegevoegd. Wanneer het elastomeergehalte lager is dan 5%, is hun effect op het verminderen van PP -krimp vergelijkbaar. Boven 5% inhoud, verschilt de effectiviteit per type, waarbij de bestelling van de krimpreductie is: POE> EPDM> SBS (consistent met hun harde effect op PP). Het combineren van anorganische vulstoffen en elastomeren in PP levert een betere krimpvermindering op.

5. Chemische entenaanpassing:

   Graft -modificatie van PP kan de kristalliniteit verminderen, waardoor een lagere krimpsnelheid wordt bereikt.